İlk Aşk İlk Acı

İlk Aşk İlk Acı

Çok sevdik be abi!! Ama öyle her önümüze geleni de değil. Sevdiğimizi arayanlardan bekleyenlerden olduk, her seferinde kaybettik ama yılmadık, umudumuz vardı halen daha, hiçbiri olmadı. Neden olmadı biliyor musunuz beni beğenmediler (Genelleme olmamalı burada, çünkü bazı insanlar gerçekten içten doğruları söylüyorlardı) oysa onlarla ilk konuşmaya başladığım da hepsi şu cümleyi istinasız kullandılar; ‘Ben iç görünüşü daha çok seviyorum insan olmalı, şöyle olmalı böyle olmalı’, ‘YALAN!!’. Arkadaşlar hiçbirimiz kendimizi kandırmayalım hiç kimse gelip de bizim içimizi sevmez ‘’Dalak, Karaciğer, Akciğer’’ hiçbiri onların bir işine yaramaz. Onların için önemli olan dışında biraz güzellik ha bir de biraz da insan olsun. Yok öyle bir insan modeli, bu devirde pek bulunmuyor.

Ne yapsaydım; İkilem içinde kaldım Zeki Müren’in kaldığı ikilemin içinde ‘’Beklersem saçlarıma aklar düşecek, vazgeçersem aşkıma yazık olacak.’’ Ben de bu ikilemin içine düştüm, vazgeçmedim hiçbirinden, vazgeçmedim hepsine uzun uzun yazdım 3 sayfa 4 sayfa üşenmedim oturdum yarım saatte yazdım, yetti mi yetmedi. Bana yetmiyor zaten sonsuza kadar huzur, sonsuza kadar sevgi, sonsuza kadar mutluluk olana kadar bana hiçbir şey yetmeyecekti. Devam ettim sevmeye en güzel yaptığım şeyi yaptım sevdim sevdim sevdim. Bir gün kızdım, bildiğiniz sinirlendim. İçimdekileri döktüm gitti, yalvardım kaybetmemek için elimden geleni yaptım, herkese duyurdum yaptığımın yanlış olduğunu bir o duymadı.

Resim 愚木混株 Cdd20 tarafından Pixabay‘a yüklendi.

Koydu koca bir ayrılık bana koydu, vazgeçmedim. Mavi bir sosyal ağ sitesinden 1 ay boyunca her gün yazdım yediğimi içtiğimi bilmeden 1 ay boyunca her gün, hatta bazı günler saat başı, dakika da bir yazdım, tam unuttum dedim. Unutmak tam olarak nasıl bir şey bilmiyorum tabi, ama unutmak için numarasını sildim, adını sildim ve yaşadığımız her şeyin üzerini siyaha boyadım. Ne olsa şaşırırdınız? Ben tam o siyahı beyaza boyayacakken geri döndü, mesaj attı, pişman olduğunu söyledi. Yazdıklarımın hepsini okudu.

Tekrar konuştuk sanırsam son defa tekrar konuştuk. Hayatımın kötü gittiğinden bahsettim ama hiçbir şey onun gidişi kadar kötü olmamıştı, biraz acındırdım ve her şeyimi kustum ona, özür diledi sadece özür diledi, aynısı onunda başına gelmiş özür diledi ve ben kabul ettim. Neden bilmiyorum ama vicdanım el vermedi. Ama ben ona ulaşabilmek 3 Sene boyunca aradım, dur durak bilmeden aradım ama sonunda ne oldu biliyor musunuz?

Artık bitmişti yine belki de son kez dediğim iş bitmişti. Artık beyaz boyayı kullanabilirdim….. Vee, kullandım ama nereye kadar biliyor musunuz? Bilemezsiniz hiç beklemediğim bir yer, hiç beklemediğim bir an. Bir kapı açılır ve ağızdan tek bir kelime ‘’Hssktir’’. Evet yine çıktı karşıma bir an afalladım, sonra yürüdüm merdivenlerden inerken baktı, ben bakmadım ama biliyorum çünkü kim olsa böyle yapacaktı, hiç dönmeden kafam eğik devam ettim, asansöre binme bahanesiyle durdu, sonra ben indikten sonra peşimden indi o günden sonra hiç karşılaşmadık. Belki bir iki istisna durum var, uzaktan falan görme o kadar. Ama hiç acı vermedi, unutmuş oluyordum galiba sevindirdi bu beni. Sadece sevindim, bu işte böyle yazmak güzel.

Daha fazla yazı okumak için tıklayınız.

ilk aşk ilk acı ilk aşk ilk acı ilk aşk ilk acı ilk aşk ilk acı ilk aşk ilk acı