Kendi İçine Yazar
Kendine İyi Bak Kendine İyi Bak, son zamanlarda en çok kullandığım cümle bu sanırım. Özellikle sohbetlerin sonuna yerleştirdiğim bir elveda cümlesi gibi geliyor. Hani olur ya bir daha görüşemeyiz gibi kendine iyi bak diyorum. Olur yani, hangi insanla son buluşmamız olacağını bileceğiz ki? Son bir araya gelme olduğunun farkına nasıl varacağız? Farkına varmaktan da bıktım […]
Tüm Çıplaklığıyla Yok sayılmak. Birilerinin kendilerini yetkili görerek diğer insanları hayatın içerisinde görmezden gelmesi. “Uyumuşum.” “Günlerdir aklımdan seni aramak geçiyordu ama hep ertelemiştim.” Çıplak yalanlar, bir dayanağı olmayan bahaneler. Bir de pişmiş kelle gibi söylenen “unuttum” kelimesi. Unutacak kadar değerlisin benim için tanımına uyuyor. Peki neden tüm bu yalanlar size geri söylendiğinde kendi savunma mekanizmanızı […]
Gece Olunca Gece olunca uyumak içimden gelmiyor. Niye diye soruyorum kendime, hissetmek cevabını alıyorum. E hissettiklerin acı ve üzüntüden öteye gidemiyor diyorum, olsun hissediyorsun diyor. Saatler geçerse geçmişi de hissedersin diyorum, olsun hissediyorsun ya diyor. Kendime, yetmiyor mu diye ufak bir serzenişte bulunuyorum. Sonra yatakta sağa dönüyorum, sola dönüyorum yok, uyumuyorum. Uyuyamadığımdan, uykum olmadığından değil, […]
Yaratılışından İtibaren İnsanın içinde, yaratılışından itibaren var olan bir özellik var. Saflık. İnsan doğduğu andan itibaren temizdir. İnsanın doğasında olan şey saflık, temizliktir. Bebekler bu saflığın eseri olarak gösterilebilir. Fakat nasıl olduysa tene bulaşan kir, aynı zamanda ruha karışan kin; bütün bir benliği oluşturan toplumları bile kirletti, onları birbirinden uzaklaştırdı. İyiliği unutturup kötülüğe adım attırdı. […]
İnsan Başkasına Anlatması Gerektiği Dertleri Kendisine Anlattığı Zaman Büyürmüş Ne uzun bir başlık, ne dertli bir yazı. Ya bir iç döküm ya da dedikleri gibi bir “iç kıyım” mı? Birkaç hafta önce unutmak ve hatırlamamak gibi iki günlük kelimenin anlam arayışına düşmüştüm. Oysa bu arayışın başında bir sabah uyanıp seni hatırladım. Seni hatırladım ama ben […]
Birkaç Gündür Birkaç gündür içimde, yazsam da anlatsam da hiçbir şey değişmeyecek umutsuzluğu hâkim. Belki birkaç haftadır bile böyle olabilir. Fakat hatırladığım ya da hatırlamak istediğim midir demeliyim bilmiyorum, birkaç güne odaklanmış durumdayım. Hafızam, kötü olayların arttığı son günlerde, öncesini hatırlamamı istemiyor. Bu son yaşanılanlar sana yeter diyor. Öncesi bozar. Yozlaşmış insanların, beni getirdiği durumu. […]
Seninle ve Kendimle Yazmak için elime bir kalem aldım. Kalem o ana kadar görevinin yazmak olduğunu bilmiyordu. Kâğıda bir şeyler karalamak istedim, kalem o ana kadar kâğıda bir şeyler karalayabileceğini bilmiyordu. Kalemi geri bırakmak istedim, izin vermedi. Bir şeyler yazmak için beni kullandı. Yazdı, yazdı ve durmaksızın kanırtırcasına yazdırdı bana, bilmediğim kelimeleri cümlelerle ruhuma işledi. […]
Ağır Bir Manipülasyon Ağır bir manipülasyon. Bir “ben dedikçilik” bir “ben merkezcilik” var. Sevgi de en büyük manipülasyondur. Öfke de öyle. Öfkenle sen kendini manipüle edersin, o da sevgisiyle seni manipüle eder. Hani diyorlar ya öfkeyle kalkan zararla oturur. Bir de diyorlar ki mutluyken söz verme diye hah işte tam da bu nedenden dolayı, manipülasyon! […]
Erteliyorum Ertelemekten Artık kendime bile yazamıyorum. Anca kendime konuşabiliyorum. Ne zaman niyetlensem, bir şeyler yazmak için otursam klavyenin başına-bilirsiniz yeni nesil klavye oldu, kâğıt kalem yok artık-hemen ardından geri kalkmak geliyor içimden. Hep bir ertelemek geliyor içimden. Bazen bu ertelemeler o kadar çok artıyor ki su içmeyi ertelediğim oluyor. Çiçeklerimi sulamayı ertelediğim oluyor. İnsanları hayatımdan […]
Uyuyamıyorum Geceleri rahat bir uyku çekemiyorum. Eski bir türkü çınlıyor kulaklarımda, geleceğime odaklanamıyorum. Hayal kuramıyorum, eskisi gibi umutlu yarınlarım yok. Yarının heyecanına geceden hazırlayamıyorum kendimi. Sabah olunca bir şeyler değişecek diyemiyorum. Diyorum ya umutlu yarınlarım yok. Hayatın en güzel yaşları dediğimiz gençliğimizde gelecek kaygısını aşmadan ilerleyemiyorum. Gece gözümü kapatınca şüpheli ölümleri anımsıyorum. İntihar süsü verilmiş […]