En Son Ne Zaman?
En son ne zaman bir insan hayatınızdan çıktı? En son ne zaman onu yolcu ettiniz? Ne zaman bir daha hiç konuşamayacağınızı anladınız? Kendi ellerinizle mi kapıya götürdünüz, yoksa o mu kapıyı çarpıp çıktı gitti hayatınızdan? Bunun farkına ne zaman vardınız?
İnsanların dolaylı ya da direkt kovulma yoluyla bir daha hayatımızın çizgisinde olmayacak olması, sizi ne kadar yıprattı? Bir zamanlar günlerce ağladığınız insana, en son ne zaman ağladığınızı hatırlıyor musunuz? Onu ne kadar sık özlediğinizden ne kadar az özlediğinize doğru bir tarih çizelgesi çektiğiniz de başlangıcı hatırlıyorsunuzdur da peki ya sonunu hatırladığınız oldu mu hiç?
Onu müzikleriyle hayatınızda tutarken o müziklerin etkisinin yalnızca birer melodi olduğunu ne zaman fark ettiniz? Peki ya kokusu? O kokuyu ne zaman unuttunuz? “İnsan en son kokuyu unutur” derler. Yüzünü değil—kokusunu. Peki ya siz hiç tatmadığınız bir kokuyu hatırladınız mı? Bir anımsama hissettiniz mi? Ya da bilmediğiniz kokuyu unuttuğunuzu fark ettiniz mi?
Resim Piyapong Saydaung tarafından Pixabay‘a yüklendi.
Albümlerinize renk katmış fotoğraflar gözünüze soluk geldi mi? O fotoğrafları galerinizden öte hafızanızdan sildiniz mi? Anılarıyla bir insanı en son ne zaman unuttuğunuzu hatırlıyor musunuz? Gelecek için yapılmış planlar, havada kaldı değil mi? Kurulan hayaller, size hayal kırıklığından başka bir şey hissettirmiyor.
Peki ya yine de o insanı, bir daha konuşamayacağınızdan emin olduğunuz insanı, garip bir şekilde özlüyor musunuz? Evet deme cevabından korkanlar için bunu ona söyleyemeyecek olanlar için ve bir daha o anıyı yaşamayacak olanlar için. Elbette en çok kendim için;
Seni çok özledim. Bugün bu duygu o kadar arttı ki artık bunu sana söyleyemezsem içimde volkanlar patlardı. Sana söylesem de benim kim olduğunu bilmeyecek olman da adeta volkanların içine atılan azdırıcı bir kıvılcım yaratırdı. Neden bilmeyeceksin? Çünkü seni özleyen o kadar çok insan vardır ki yeryüzünde, benim aralarında “özlemeye” hiç hakkım yok gibi gelir. Ben kimim, derim. Bunu en çok da sen sorarsın, sen kimsin?
Ama bununla ne kadar ilgilenirsin ki? Bu karşına ne zaman çıkar, seni ne kadar etkiler? Bazen hayatını yalnızca teğet geçmişim gibi gelir. Hayatında bir kargaşa varmış da ben kenarında ki bir kaktüsümdür, dikenlerim en çok kendime batar, derim. Bu, beni sana anlatmaya yetmez ise eklerim;
Senin hayatına yağan yağmurun altında ıslanma diye şemsiyeydim, hâlâ mı hatırlamazsın beni? Belki tanıdığın hiçbir şeye benzemediğim içindir.
Resim Hello Cdd20 tarafından Pixabay‘a yüklendi.
En son ne zaman bir insanı özledik, en son kimi özledik, en son neden, “neden özlediğimize” dair kendimizle bir konuşma yaptık? Çözüme ulaşmak, hayata dönmek için en son ne zaman düğümlenmiş bir ipin kendi tarafınızdan çözümü olsa da karşı taraftan ipi kestik mi? En son ne zaman kendimize olan saygılarımızla “beni” seçtik?
Sevgi En Güçlü Silahtır yazımı okumak için yazıya tıklayabilirsiniz.
Öne çıkan görsel yapay zeka Sora tarafından üretilmiştir.