30 Nisan Günlüğü

30 Nisan Günlüğü

Bugün yazmak için geceyi beklemedim. En azından küçük notlarımı alıyorum. 967 tane insanla karşılaştım. Hayır saymadım. Hafızama  iki unutulmaz manzara kazıdım. İki kere Türk bayrağını seyrettim, uzaktan ve yanından. Bir kere boğazdan geçtim. İki kere ama biriyle bütünleştim. İki unutulmaz manzarayı da kayda alamadım. Aslında bugüne dair bir fotoğraf haricinde hiçbir şeyi kayda alamadım. Hafızama bıraktım. Köprü üzerinden geçtim, kim yaşıyor bu evlerde cümleleriyle birlikte. Köprünün başında, bir gemi gördüm denizin ortasında, sonra köprünün ortasındayken dalgalanan Fenerbahçe bayrağını gördüm. Gülümsedim. Deniz bugün çok güzeldi. Aslında bugüne bakarsak, çok güzeldi. Çocuksu bir hevesle, ilk defa izliyor gibiydim. Bugün çocuksu bir heves olmasına rağmen biraz da büyüdüm. Yaprakların hışırtısını duydum. Hem de metrobüsün içinden hem de kulaklarımda günün bilmem kaçıncı parçasını dinlerken.

Cihangir Mahallesi’nden Uzunçayır’a ayakta geldim. Hem de kapının kenarında. İki insanla takipleştim, içinde şiirleri olan bir tane güzel site buldum. Tekerleme okur gibi okudum. Kendime uzun zaman sonra şiir okudum. Kahve falında bir kadın gördüm. Kendi kendine demlenen poşet çayı içtim. Evin içerisinde koşturdum. Uzun uzun uzaklara dalmadım. Bugün kendimi hissettim. Eski yazılarıma güncellemeler yaptım. Ünalan metrobüs girişinde işçi abiye kolaylıklar diledim. İki kere 1 lira 74 kuruş aktarma aldım. Sayısalcı değilim, hesaplayamadım. Hayır hesap makinesini de düşünemedim.

Kimseye iltifat etmedim. Yardım aldım. İnternet siteme yenilikler aradım. Nonogram Nisan ayı maceramı tamamladım, ödüllerime ulaştım. Metrodan çıkınca otobüs durağına hızlı hızlı gitmedim. Bugün merdivenlerin sağında bekledim. Durağa varınca denk geldi, bindim. Aktarmayı sıfır aldı. Durakta da tanıdık kimseyi görmedim. Erik ağacına dalan çocuklar gördüm. Ben de bakındım. Bizim bahçenin erikleri çoktan bitmişti, umursamadım. Bugün biraz umursamadım. Peki ya nasıl hissettim?

Biraz hafiftim bugün. Hafif bir insan olmak değil. Ağırlık olarak hafiflemiştim. İçimde birikenlerin dışına vurumu gibiydi. Rahattım. Üzgün değildim aksine mutluydum. Bugün kendimi, kendime yakın hissettim. Kendi İçine Yazar olarak hissettim bugün. Mutluluğumu tanımlayabildim. Yeni kararlar alırken kendimle konuşabildim. Bugün, diğer günlere nazaran günümü hissettiğim, kendim olabildiğim bir gündü.

Nonogram nedir diye soranlar için tıklayınız.

30 Nisan Günlüğü 30 Nisan Günlüğü